qoLqéLéR ıcıNdé..qoLqéLéR ıcıMdé..

Admin Mesaj Sayısı : 194 Yaş : 32 Kayıt tarihi : 17/08/07

Dün geceydi,
Gölgemdi
Gölgemden kopan.
Yıldız sırtlı taşlardan aşıp
Kuşaklara sarınmış gökte
Ve bahtı kara cinlerin evinde
Yalnız kalışım başlamıştı yine...
Duyulmadı,
Gölgemin
Gölgemden kalan acısı.
Yıkıntı duvarlar gülümsedi o gece,
Aklı fikirsiz ruhlar çekiştirdi beni.
Özgürlüğün kelepçeli hali,
Nefsimin ötüşlerinden ayrılmış
Sığmıyordu hayatıma.
Emsali bir hiç olan bu yaşam
Ve bir çiğ kadar serin hazinem
Arasındaydım nicedir...
Bitemiyordum işte!
Yüzüstü anılar doğrulsaydı
Ya da belinden tutsalardı ebediyetin.
O halde içer miydim hüznün elinden Evvel’i?
O ki Ayaklar üzerinde dikilmiş,
Pusların yağmurunda güleç
Ve haindir sırıttığı zaman...
Dün geceydi aklıma üşüştüğünde onlar.
Bir yorgan ülkesine sığındım,
Karanlık ve bilinçten uzaktı oralar.
‘Sabahın ufku darmış’ dedi düşümün bekçisi,
‘Daha çok var hayata’.
‘Peki’ dedim,
Ki dün geceydi eminim.
Gölge diyarından bir suçluydu gölgem,
Ömür boyu bana mahkum o...
Ben geçmişin içinde,
Gölgem tüllerim dibinde.